Mijn werk geeft me de uitdaging die ik miste in Oekraïne

Vrijdag 8 maart 2024

Lena, een kennismigrant uit Oekraïne, kwam in 2018 naar Nederland. Ze moest wennen aan de taal, de gebruiken en de mensen. Dat ze bij VerAutomation aan de slag kon, voelde als een geschenk uit de hemel. Hoewel ze de enige vrouw op de technische afdeling is, voelt zich als een vis in het water.

“Het is best een bijzonder verhaal hoe ik bij VerAutomation terecht ben gekomen. Theo Verouden, de oprichter van VerAutomation, reisde de hele wereld over om klanten te bezoeken. Zo kwam hij ook in Oekraïne terecht en raakte hij met mijn man Serge aan de praat. Theo voelde aan dat Serge toe was aan een nieuwe stap en bood hem een baan aan in Nederland. Het was niet makkelijk om als kennismigrant naar Nederland te komen. Soms werden we wel eens moe van de enorme stapel papieren die ingevuld moest worden.

Ik ben in Oekraïne in een intelligente familie geboren. Mijn moeder, oma’s en een opa waren allemaal docenten, en één oma was zelfs natuurkundedocent! Mijn opa en vader werkten hun hele leven als elektrotechnici. Door mijn genen en de omgeving waarin ik opgroeide, ontwikkelde ik al vroeg interesse in techniek. Ik heb een universitaire opleiding in wiskunde afgerond en ben tevens ingenieur. In Oekraïne was ik wiskundedocent totdat ik mijn eerste kind kreeg. Het is daar heel gebruikelijk dat vrouwen drie jaar thuisblijven na de geboorte van een kind. Dat deed ik dus ook. Hoewel ik die tijd zeer waardevol vond, voelde het niet volledig bevredigend voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Dus begon ik privéles te geven. Omdat ik het werk van Serge heel interessant vond, ben ik me daar ook in gaan verdiepen. Deze uitdaging gaf me meer voldoening en paste beter bij me, misschien omdat het veelal een mannenwereld is. Veel werkende vrouwen in Oekraïne zijn erg gericht op hun uiterlijk maar ik hecht meer waarde aan iemands capaciteiten dan aan hun uiterlijk.

Ondertussen begon ik ook een kleine taarten-business. Ik gebruikte vooral de nachten om taarten te bakken en mijn bedrijf werd al snel een groot succes. Een beetje té succesvol want op den duur kwam ik slaaptekort. Na een paar jaar als technisch tekenaar te hebben gewerkt, kwam het onderwerp migratie ter sprake. Na zorgvuldige afweging hebben we de stap genomen.  

Aangezien ik nooit bezig was geweest met verhuizen, had ik nooit de noodzaak gevoeld een andere taal te leren. Het was een uitdaging, vooral omdat het Nederlandse alfabet zo anders is dan het Oekraïense. Ik ben er gewoon in gesprongen en met behulp van vrijwilligers heb ik het redelijk snel onder de knie gekregen. Ik leer ook heel veel van mijn kinderen.

Bij VerAutomation voel ik me op mijn plek. Als enige vrouw op de afdeling kijk ik met andere ogen naar de projecten en heb ik meer oog voor detail. Mijn collega’s zien dat ook als waardevolle toevoeging. Ik ben dankbaar voor de kansen die het leven me biedt en waardeer de steun van mijn man, ouders, Theo Verouden, vrijwilligers en collega’s!

Nederland bevalt ons goed; we zijn blij dat we de stap hebben gezet om hier naartoe te verhuizen. Met onze kinderen gaat het goed en bij VerAutomation voelen we ons echt op ons gemak. Ik weet zeker dat meer vrouwen de techniek in moeten gaan om de uitdaging te vinden die bij hun past!